Η προσβασιμότητα και η διαδραστικότητα αποτελούν ίσως τα κύρια μελήματα, του σύγχρονου ψηφιακού αρχείου. Σε συνάρτηση με τα πρωτόλεια χαρακτηριστικά του αρχείου, τη συλλογή και τη διαφύλαξη των τεκμήριων, το ψηφιακό αρχείο και, στην προκειμένη περίπτωση, το Interartcy αναπτύσσεται με γνώμονα τον «διάλογο» μεταξύ συλλογής και χρηστών. Οι δυνατότητες, που παρέχονται πλέον από το διαδίκτυο, επιτρέπουν τόσο την αρχειοθέτηση, αλλά και την ενεργή συμμετοχή του χρήστη/θεατή, καθιστώντας τα αρχεία πιο φιλόξενα και προσιτά στο ευρύ κοινό σε σύγκριση με τα συμβατικά (αναλογικά) αρχεία.
Η σημαντικότητα του αρχείου έγκειται στην συγκέντρωση μεμονωμένων τεκμηρίων κάτω από την ίδια στέγη, προσφέροντας την ευκαιρία στον χρήστη να εξερευνήσει πολυπρισματικά το υπό μελέτη αντικείμενο. Συγκεκριμένα, η διαφύλαξη και η προώθηση των εικαστικών έργων μπορεί μεν να γίνεται ατομικά από τον/την κάθε εικαστικό μέσω της προσωπικής του/της ιστοσελίδας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ωστόσο η εγκαθίδρυση μιας εικαστικής βάσης δεδομένων προσφέρει μια συνολική εικόνα της παρούσας εικαστικής δράσης των Κυπρίων καλλιτεχνών, που ζουν στο εξωτερικό, αντισταθμίζοντας παράλληλα το εφήμερο έργο που κατέχουν οι “άτυπες” μορφές αρχειοθέτησης, όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συγκεντρώνοντας, προωθώντας και τεκμηριώνοντας ιστορικά και θεωρητικά τα έργα.
Η επιλογή και εν τέλει η συνύπαρξη των δεδομένων σε ένα αρχείο δημιουργεί τόσο ακούσιους όσο και εκούσιους συσχετισμούς μεταξύ των φιλοξενουμένων δεδομένων, αλλά και των δεδομένων που δεν αποτελούν μέρος του αρχείου. Ο χρήστης καλείται να αποκρυπτογραφήσει αυτές τις δυναμικές, ενώ ο δημιουργός του αρχείου οφείλει να τις μειώσει στο ελάχιστον, διασφαλίζοντας έτσι την αντικειμενικότητα του αρχείου.
Τέλος, η μεγαλύτερη ίσως πρόκληση για το ψηφιακό αρχείο είναι η συνεχής ενημέρωσή του, πρωτίστως ως προς το περιεχόμενό του, αλλά και ως προς τη χρηστικότητα και την τεχνική αναβάθμισή του, προκειμένου να παραμένει σε βάθος χρόνου προσβάσιμο, αλλά και σχετικό με τον σύγχρονο χρήστη και τα τεχνικά μέσα.